آرتین رحمانی، ۱۷ ساله، اهل ایذه، ۲۵ آبان ۱۴۰۱، با شلیک گلوله ماموران امنیتی جمهوری اسلامی کشته شد.
آرتین مانند هم سن و سالانش سرشار از شور زندگی در پی آزادی و امیدوار به تغییر وضعیت کشورش بود. او در دفترچه خاطرات خود چنین نوشت:
"شرمنده‌ام مادر، می‌خواهم در راهی قدم بگذارم، که شاید جوانی ام را نبینی."
و همچنین در آخرین استوری اینستاگرام خود نوشت:
"حالمون خوب می شه یه روز ، ولی شاید اون روز من نباشم. اگه تو بودی جای من بلند بخند از تهِ دل..."
آرتین در روز ۲۷ آبان ماه به خاک سپرده شد.
مأموران امنیتی به خانواده آرتین فشار آوردند، که پیکر او را به عنوان «شهید»، در تپه شهدای ایذه به خاک بسپارند، امّا خانواده قبول نکردند. مأموران جمهوری اسلامی، در روز خاکسپاری روی پیکر آرتین پرچم جمهوری اسلامی کشیده بودند. امّا مردم همان اوّل این پرچم را برداشته و پاره کردند.
